Jesteś kierownikiem czy liderem?

Jesteś kierownikiem czy liderem?

Autorytet, wiedza, doświadczenie, dbałość o zespół a co najważniejsze charyzma. Czy to zdanie przychodzi Ci na myśl kiedy patrzysz na swoje odbicie w lustrze i zadajesz sobie pytanie co charakteryzuje Ciebie jako osobę kierującą zespołem podległych Ci pracowników?

Może myślisz wtedy nieco inaczej. Może na myśl przychodzą Ci inne sformułowania, typu: pozycja, ambicja, wspinanie się po kolejnych szczeblach kariery, rutyna, przewidywalność, pewność siebie.

Jak kieruje Ci się Twoim zespołem? A może Ty nie kierujesz? Może zarządzasz!

Spotykam w swojej pracy średnio 200 różnych osób tygodniowo. Wypełnione sale szkoleniowe skupiają różne style osobowości. Mnóstwo wśród zgromadzonych jest osób, które uważają się za świetnych szefów. Są wśród nich też tacy, którzy deklarują, że sporo przed nimi jeszcze pracy, aby móc uznać się za dobrego managera.

Patrzę na różne twarze, historie, słucham różnych opowieści i do jednych jest mi po prostu bliżej a do drugich znacznie dalej. Podziwiam skromność, prawdziwość, umiejętność przyznania się do błędu. Widzę różnicę pomiędzy osobą, która zarządza a tą która kieruje zespołem.

Sama miałam kilku przełożonych. Niektórych wspominam z podziwem, innych w zasadzie nie pamiętam albo zrobiłam wszystko aby ząb czasu odcisnął się na tyle mocno, żeby zatarły się ich twarze. Nie każdy nadaje się aby przewodzić zespołem. Wiedza branżowa i umiejętności związane z konkretną dziedziną po prostu nie wystarczają. A to, że ktoś jest znakomitym ekspertem w swojej branży, nie znaczy jeszcze, że będzie w stanie kierować zespołem. Zespołem się kieruje, a nie zarządza – ludzi trzeba traktować podmiotowo. I tego nie da się zrobić bez odrobiny wiedzy psychologicznej, bez umiejętności interpersonalnych, bez umiejętności przyznania się do omyłek i potknięć.

Możesz być po prostu kierownikiem, który:

 
  1. dba, by ludzie zrobili dobrze to co mają zrobić
  2. budzi lęk
  3. zmusza do posłuszeństwa
  4. myśli operacyjnie
  5. jedynie „patrzy pod nogi” idąc stale po tej samej drodze
  6. nie musi mieć autorytetu
  7. swoją pozycję opiera na stanowisku
  8. źródłami władzy dla niego jest system kar i nagród
  9. poleca, nakazuje
  10. boi się oddelegować część swojej władzy
  11. czuje lęk przed utratą twarzy (np. po pomyłce, popełnieniu błędu)
  12. obwinia za błąd, wytyka błędy
  13. potrzebuje wzmocnień zewnętrznych, np. że ktoś strzeże jego pracę  czy w szczególny sposób ją uhonoruje
  14. mówi: „ja”, „idź”, „zrób”, „bądźcie punktualni”
  15. zmiany postrzega jako zagrożenie
  16. patrzy na zmiany jakby miałyby mu coś zabrać

Możesz być jednak Liderem, który:

  1. jest zorientowany na przyszłość i ludzi
  2. dba o realizację właściwych działań
  3. budzi zainteresowanie
  4. wskazuje drogę
  5. swobodnie łamie zasady oraz odchodzi od schematów i standardów
  6. myśli strategicznie
  7. stale szuka możliwości rozwoju, doskonalenia, lepszych dróg do celu
  8. ma autorytet
  9. swoją pozycję opiera na autorytecie
  10. potrafi motywować ludzi do osiągnięcia celów
  11. inspiruje, proponuje
  12. swobodnie przekazuje władzę podwładnym
  13. nie boi się, że przyznanie się do błędu wpłynie negatywnie na postrzeganie go w zespole
  14. wspiera, pomaga w naprawie błędu i ustaleniu jak mu zapobiegać
  15. chęć i potrzeba realizacji własnej wizji rozwoju firmy, zespołu, a także własnego, osobistego rozwoju
  16. odporność na frustrację i syndromy wypalenia zawodowego daje ogromna determinacja oraz potrzeba samorealizacji
  17. mówi: „my”, „chodźmy”, „zróbmy”, „bądźmy przed terminem”
  18. zmiany postrzega jako szansę i możliwość rozwoju

Który zakres jest Ci bliższy? Zapewne znasz już odpowiedź. To co ważne, to aby pracować nad sobą i swoimi słabościami, sprawiać by ludzie podążali za Tobą a nie gnali tuż przed, czując na plecach Twój surowy oddech.

Monika Zygmunt - Jakuć (Dyrektor Zarządzający "bez owijania")

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

Podziel się

Napisz do nas

Powrót do góry